A Xosé Miguel

Condo era pequena
pensaba que se quedaba
parada, inmóvil
dentro da casa de meu bolo
nunca podería pasarme nada.
Eran as súas maos,
os sous contos,
úa especie de fronteira
que me defendía del mundo.
Pasóu el tempo
y demostróume a vida
que nun me engañaba o que sintía
y que na casa da mía infancia,
dos meus bolos,
eu taría a salvo sempre.